ในที่สุดก็ต้องมาถึงวัน
วันที่ฉันกลัว วันที่ฉันไม่ต้องการให้มาถึง
วันที่ทั้งชีวิตต้องกลับไปนับหนึ่ง
ทั้งรู้ก็ยังคิดจะดึงและฉุดไว้
oh! เธอฉันรู้ว่าฉันทำเรื่องทุเรศที่สุด
เกินกว่าที่เธอและใครจะเข้าใจ
เชื่อเถอะ และจะเป็นเรื่องเดียวที่หลุด
ทำให้เธอเสียใจ
โปรดทำโทษฉัน
โปรดลงโทษฉัน
โปรดทำกับฉันให้สาแก่ใจ
โปรดลงโทษฉัน
ได้โปรดเถอะได้ไหม
ที่ฉันทำร้ายใจเธออย่างนี้
ได้โปรดให้ฉันนั้น เป็นคนชดใช้
ความเจ็บทั้งหลายทั้งสิ้นที่มี
ก่อนจะจากฉันไป
ฉันขอได้ไหมช่วยลงโทษฉันที
อยากกระทืบตัวเองให้จมลงพื้นดิน
กับความโง่งม กับสิ่งที่ฉันทำโดยไม่ยอมคิด
พอทำมันลงไปแล้วค่อยกลับมารับผิด
ทั้งรู้ก็ยังคิดยับยั้งใจ ไว้ไม่ไหว
oh! เธอ ฉันรู้ว่าฉันทำเรื่องทุเรศที่สุด
ทำให้เธอเสียใจ
โปรดทำโทษฉัน โปรดลงโทษฉัน
โปรดทำกับฉันให้สาแก่ใจ
โปรดลงโทษฉัน ได้โปรดเถอะได้ไหม
ที่ฉันทำร้ายใจเธออย่างนี้
ได้โปรดให้ฉันนั้น เป็นคนชดใช้
ความเจ็บทั้งหลายทั้งสิ้นที่มี
ก่อนจะจากฉันไป
ฉันขอได้ไหม ได้ไหม
oh! เธอ ฉันรู้ว่าฉันทำเรื่องทุเรศที่สุด
เกินกว่าที่เธอและใครจะเข้าใจ
เชื่อเถอะ และจะเป็นเรื่องเดียวที่หลุด
ทำให้เธอเสียใจ ทำให้เธอเสียใจ
โปรดทำโทษฉัน
โปรดลงโทษฉัน
โปรดทำกับฉันให้สาแก่ใจ
โปรดลงโทษฉัน
ได้โปรดเถอะได้ไหม
ที่ฉันทำร้ายใจเธออย่างนี้
ได้โปรดให้ฉันนั้น เป็นคนชดใช้
ความเจ็บทั้งหลายทั้งสิ้นที่มี
ก่อนจะจากฉันไป
ฉันขอได้ไหม ได้ไหม
โปรดทำโทษฉัน
โปรดลงโทษฉัน
โปรดทำกับฉันให้สาแก่ใจ
โปรดลงโทษฉัน
ได้โปรดเถอะได้ไหม
ที่ฉันทำร้ายใจเธออย่างนี้
ได้โปรดให้ฉันนั้น เป็นคนชดใช้
ความเจ็บทั้งหลายทั้งสิ้นที่มี
ก่อนจะจากฉันไป
ฉันขอได้ไหม ได้ไหม
ก่อนจะจากฉันไป
ฉันขอได้ไหมช่วยลงโทษฉัน